τα τραγούδια πρέπει να μένουν στα τραγούδια όπως και οι ιστορίες στα βιβλία και οι σπαραξικάρδιες σκηνές στις ταινίες και τα λουλούδια στην κυρία από μένα. δεν δουλεύει η μαγεία εκτός και είναι κάτι που το λέω εκ πείρας και εξ'επαγγέλματος. φυσικά κανείς δε βάζει μυαλό αλλά από ένα σημείο και ύστερα καταντά αυτοκτονία. διαπιστώνω πως η κουβέντα είναι υπερεκτιμημένη, πήξαμε στις αναλύσεις και στις εξομολογήσεις εκ βαθέων. έμαθα για το λουμπάγκο και τον τραυλισμό που τον βασάνιζε όταν ήταν παιδί, ομολόγησα πως στον ελέυθερο χρόνο μου πλάθω κουλουράκια. "στα είπα όλα, φίλα με τώρα" και έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου αλλά από τηγανίτα τίποτα. αν πήδηξε ο οδυσσέας ιωάννου ή ο μίλτος με αυτό το τραγούδι, εμένα να με χέσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου