Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

καλη χρονια και μου λες γιατι δε σου γράφω... γιατί ειμαι κλαμμενο μουνι και σιχαίνομαι τον εαυτό μου που είμαι τόσο πατσάς και με μισώ όσο δεν παίρνει άλλο και το κεφάλι μου γαμιέται από την υπερφόρτωση και όχι την υπερφόρτιση και έχω ορκιστεί χίλιες φορές... σκατά, δεν έχει σημασία.

την τελευταία φορά θυμάμαι σαν όνειρο να παρακαλάω για ένα κορμί άθικτο, να γίνει το σώμα μου αγνής παρθένας, ανέγγιχτο και ότι να'ναι. Έ.... πέτυχε το μοναδικό πράγμα (εντάξει, ένα από τα λίγα τεσπά) που δεν είχα κάνει. Σαϊμπερ σεξ! το πιστεύεις ρε φίλε; ούτε εγώ! και τώρα είμαστε με τις ώρες στο πισι και γαμιόμαστε εγκεφαλικά και μόνοι και εξ'αποστάσεως-τισουκανωμαναμου-γουατ αρ γιου ντουινγκ το μι....  από τη μία είμαι ενθουσιασμένη που το έζησα κι αυτό, από την άλλη δεν είναι ντε κι ανάγκη να τα ζήσω όλα σαν να το έχω βάλει στοίχημα... 
γι αυτό δεν σου γράφω...

λυπηρό. πολύ λυπηρό.

και κάπως ευχάριστο. σκέφτομαι, φοβάμαι αν θες, πως δεν θα ξαναγαμήσω ποτέ. καμμιά φορά σκέφτομαι πως μετά από αυτόν δεν θα ξαναγαμήσω. σαν την δήμητρα. και είναι κρίμα τέτοια.... όρεξη....

νόμιζα όταν ήμουν μικρή, πως όσο μεγάλωνα θα γινόμουν σοβαρή και επαγγελματίας και σοφή. ότι θα έκανα σαιμπερ σεξ σαν δεκαπεντάχρονο δεν το περίμενα.ντεκαντάνς. από την άλλη. τι σημασία έχει; στην ταφόπλακα μια φορά δεν θα το γράψουμε. θα μείνει μεταξύ μας.

*αυτό που θελω να του πω ότι είμαι ερωτευμένη αλλά ποτέ ποτέ δεν θα βγει η καταραμένη κουβέντα από το στόμα μου-έμπα ελεύθερα-έβγα με περιοριστικούς όρους*

αυτό που λειπει


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου